Caitlins Blog

Beste lezer,

Stel je voor … Ik zeg wel stel… Dat ik je zeventig euro geef, wat zou je daarmee doen? Aan wat zou je het bedrag uitgeven?

Je zou daarmee waarschijnlijk een paar schoenen kopen, of een nieuwe broodrooster omdat hij kapot is. Jullie zouden dit bedrag willen uitgeven aan iets wat bruikbaar en handig is. Of zou je het op je spaarrekening zetten voor later? De barmhartigste keuze is het aan een of ander goed doel schenken… Maar daar denkt natuurlijk niemand aan, na de eerste seconden bij het stellen van die vraag. Waar weinig mensen ook meteen zouden opkomen is het volgende, iets wat ik zeer leuk vind… Ik ben Caitlin Scherrens, studente journalistiek aan de Arteveldehogeschool in Gent. Zingen en dansen, doe ik zelf heel graag en ben een fan van musicals, ik zie het liever dan theater. Het is te commercieel geworden, door o. a. betere moderne digitale effecten, kent de musicalwereld een groeiende evolutie met meer uitverkochte voorstellingen.

Boeiend bezoekje

Laten we even verder graven naar een goed antwoord op de vraag van daarnet.

Waaraan zou je die zeventig euro besteden? Aan iets zijn wat je aangenaam vindt, iets wat je ontspant, iets wat charme heeft of gewoon plezant is om naar te kijken? Het kan ook iets zijn waarvan je iets bijleert. Of iets wat je een goed gevoel heeft? Of wil je gewoon naar een boeiend verhaal kijken en luisteren, bijvoorbeeld iets met dans, muziek en toneel. Een musical heeft het allemaal! Als je al deze eigenschappen wilt, of gewoon iets leuks wilt gaan doen, moet je zeker eens naar een musicalvoorstelling gaan kijken.

Bijvoorbeeld: de musical ‘Aladdin’!

Het bevat een spectaculaire muzikale reis door het Midden-Oosten, doorspekt met humor, veel buikdans, enkele toverspreuken, een vliegend tapijt met een prinses erop en een verrassende Geest uit een wonderlamp. Niemand minder dan Giovanni Kemper (de weerwolf uit Nachtwacht) zal in de huid van Aladdin kruipen en met behulp van de Geest het hart van zijn prinses proberen te veroveren. De première was op 17 mei 2019.

Iedereen heeft wel al gehoord van die oorlogsmusical ’14-’18 en later ’40-’45. Zeer populair, wel duur, maar blijkbaar zeker de moeite waard om te gaan kijken. Ik weet zeker dat niemand het geld zou gebruiken om naar een musical te gaan kijken. Ik zou het zeker uitgeven aan een boeiende, spectaculaire musicalopvoering zoals deze.

Tegenwoordig kiezen de mensen er niet meteen voor om naar een musical te gaan: ze kijken liever vlug naar een film of ze lezen een goed boek. Het is waar, een musical is veel te duur, ik vind dat het veel goedkoper zou moeten zijn. Bij een film is alles zo vooraf opgenomen en daarna bewerkt. Een musical is live, dat is leuker en echter. De toeschouwers kijken er dan naar met de gedachte dat er elk moment iets fout kan lopen. Een grote groep heeft er ook veel meer tijd en moeite ingestoken. Al die acteurs en medewerkers zijn er bovendien een lange periode mee bezig. De muziek wordt meestal zelf gecomponeerd en de danschoreografie wordt ook speciaal voor die musical gemaakt.

Ik vind dat het de moeite waard is om een musical te gaan bijwonen of waar te maken. Het is meer dan theater, het gaat niet alleen om het acteerwerk. De zang en dans kunnen gevoelens nog meer overbrengen en mensen dieper raken. Ik wil dat we meer belang hechten aan zo’n schone kunstvorm.

Anekdote

De affiche van de musical Doornroosje met K3 als de drie goede feeën. In 2002 was de première.

Mijn zus en ik keken vroeger naar een cassette met daarop een opgenomen musical die ooit eens op tv was, ik vermoed in 2006: Doornroosje, die musical waarin de oude K3 de drie goede feeën speelden. Wij vonden die zo mooi dat we het wel meer dan twintig keer bekeken, totdat de cassette stuk was. We kenden al de liedjes uit ons hoofd, we waren er gewoon verliefd op, op de muziek, de dans, de magie en op het sprookje zelf. Bovendien waren we toen grote fan van die muziekgroep.

Twee musicals naast elkaar

Als ik deze musical zou vergelijken met een hedendaagse, moderne voorstelling van twee jaar geleden, dan merk ik een aantal verschillen op. Die moderne musical werd opgevoerd in het Theater Elckerlyc en in de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen. Mijn oude, favoriete musical was een groot succes in 2002 en werd ook opgevoerd in de Koningin Elisabethzaal Antwerpen. Het hele decor was een reuze draaiboek en de hoofdlakei vertelde het verhaal. De hoofdrol werd gespeeld door Free Souffriau en in de hedendaagse musical door Tinne Oltmans.

De cast van de musical Doornroosje in 2018.

In die moderne musical is er meer spektakel. Er wordt ook verwezen naar de MeToo-actie, dat is een beweging op sociale media waar vrouwen die met seksueel grensoverschrijdend gedrag te maken hebben gehad, die deze hashtag gebruiken. Dit Doornroosje is stoer en laat haar niet zomaar inpalmen door iedereen, het is zo een boodschap naar het publiek toe. In die van 2002 maken we de tiende verjaardag van het prinsesje mee, maar in die hedendaagse niet, wel de zestiende. Ook wordt in dat oudere stuk Doornroosje eerst voorgehuwelijkt met een lelijke prins en dan trouwt ze uiteindelijk toch aan wie haar hart toebehoort, met de knappe tuinman. In deze musical worden er zeventien meeslepende liedjes gezongen en in die van 2018 slechts tien.

Het decor is helemaal anders dan in die andere musical, het bestaat uit verschillende scènes en het hoofddecor is het paleis. Alles werd ook wat moderner gemaakt, iets wat vooral het volwassen publiek zeker kan smaken. Er wordt verwezen naar tv-programma’s en andere musicals. Beide musicals hebben een toren met een trap erin en een enorme draak. Dat beest ziet er bij die moderne versie minder angstaanjagend en een stuk vriendelijker uit dan die van de oude. Tijdens die vechtscène werd er ook in allebei, rook gebruikt.

Die moderne musical heeft dezelfde soort stijl van kostuums, maar nog extravaganter en er werden andere, leuke nummers gespeeld. Doornroosje krijgt bijvoorbeeld ook een bombastische witte trouwjurk, terwijl de prinses in de andere musical een prachtig, gouden kleed met parels droeg.

Het oersprookje is zo verpakt in een modern sprookjeslint, wat het interessanter maakt. De klassieke verhaallijn blijft bewaard, maar het origineel werd wel grondig opgefrist. Er is namelijk geen sprake van drie goede feeën, maar van één en zijn ‘Titus en Fien’ de slechteriken van het verhaal. Het geheel zou echter wel baat hebben bij een beter uitgewerkt lichtplan. Bij die voorstelling van 2002 is het lichtwerk beter uitgevoerd. De projecties op het kasteel aan het einde van de voorstelling vallen dan weer wel op en creëren een extra dimensie, wat je bij die oude musical niet hebt. In 2003 werd de eerste voorstelling ook opgevoerd in Nederland, uiteraard met een andere cast, maar het decor en de kostuums werden behouden. Alleen mevrouw Souffriau bleef daar Doornroosje spelen.

Musicalfilm

De affiche van de film The Greatest Showman.

Ik vind het ook heel leuk om naar een musicalfilm te kijken, dat is wel een goed alternatief, als je niet naar een musical kunt. Dat is natuurlijk wel het goedkoopst, zeker als je die gratis van het internet kunt downloaden. Musicalfilms hebben net als ieder ander filmgenre te maken met een bepaald imago. Veel van deze films zijn vrolijk door de vele zang- en dansscènes. Ook wordt er vaak gedacht dat ze een ‘happy ending’ hebben en te dramatisch zijn. Hierdoor wordt vaak gedacht dat musicalfilms zich richten op voornamelijk kinderen en vrouwen. Maar dat is vaak niet alleen de doelgroep, het kan zelfs voor alle leeftijden zijn. The Greatest Showman raad ik u zeker aan, het bevat pakkende muziek, het is een motiverend, inspirerend en prachtig verhaal met een vleugje romantiek. Het gaat over een zakenman Barnum, de grondlegger van het moderne circus, die samen met unieke mensen geweldige shows brengt. Zo kwam zijn kinderdroom uit. Een minpuntje is dat het typisch 21ste-eeuwse, met de computer bewerkte, muziek botst met de historische setting waarin de film zich afspeelt. De hoofdrolspelers zijn Hugh Jackman, Zac Efron, Zendaya, Loren Allred, Michelle Williams en Keala Settle. Of bijvoorbeeld de dramedy-musicalfilm uit 2016 La La Land die zoveel Awards kreeg plus vijf Oscars. Pitch Perfect vind ik ook heel leuk, daarin heb ik het magische effect van a capella ontdekt. De stembanden lijken zo verschillende instrumenten in één. Door die film werd de ‘cup song’ bekend, een tijdje na die uitkwam, deden sommige leerlingen in de eetzaal van mijn middelbare school het ‘trommeldansje’ met de handen al zingend. Musicalfilms verschijnen meer en meer, acteurs moeten dan wel veel meer aankunnen, naast hun acteertalent moeten ze tonen dat ze niet al te vals klinken. De computers en extra zanglessen lossen dit probleem algauw op.

MIJN REVIEW van de klassieker ANNIE

Recensie Annie, De Musical

Capitole Gent – 20/11/19

Annie is een beroemd stuk dat blijft gecoverd worden, het is tijdloos, iconisch en raakt het hele gezin. Deze Nederlandse versie geef ik drie sterren.

Woensdagavond ging ik te voet naar de theaterzaal ‘Het Capitole’. Om zeven uur openden de deuren en acht uur stipt was de start van de show. Voor de voorstelling heb ik opgezocht welke acteurs in het stuk meededen. Ik verwachtte veel van hen. Alleen de actrice Deborah De Ridder van ‘The Sound of Music’ herkende ik van tv. Josefien Deryck (12) uit Kalmthout vertolkt het roodharig weeskind.

Achteraf gezien, was ik een heel klein beetje teleurgesteld, omdat de liedjes in het Hollands waren. Niet in het Vlaams, zoals ik de lyrics ken van vroeger. Ik kon het lied ‘Morgen’ uit het hoofd. In de lagere school keek ik graag naar de film uit 1982. In vergelijking met deze film, had de pruik van Annie te weinig krullen in deze musical. Er ontbrak jammer genoeg een hond, maar in een film is het natuurlijk makkelijker om met dieren te acteren, dan op een podium. Veel te onvoorspelbaar wat die bijter denkt uit te voeren, als hij zoveel verschillende geuren vanuit het publiek ruikt.

De tekst in deze versie was te Hollands. Zo was het gezang hier en daar onbegrijpelijk en gebruikte de cast woorden als ‘nou’, ‘geintje’ en ‘tering’. Het meisje met de hoofdrol gebruikte geen doffe ‘e’ in de woorden nachten en wachten. Het leek meer op ‘wachtin’, dat klonk gek.

De details van de gezichten waren niet te zien, op de ogen viel er schaduw. Daardoor kwam de mimiek niet tot het publiek, de emoties waren af en toe onduidelijk. Het acteerwerk is hierdoor moeilijk te beoordelen, aan de gestiek alleen al leek het ridicuul en bombastisch. De acteurs stonden uit het licht. Wat ik niet mooi vond, is dat de spot ter plaatse op en neer bewoog, die trilde te veel in het begin van de musical.

De overdreven gespeelde lach van juffrouw Hannigan vond ik eerst grappig, maar even niet meer. Ze bleef erna lang neuriën. Dat was bizar en onaangenaam, maar aan de andere kant vulde het de stiltes. Door enkel stemgeluiden en oogcontact kon er al veel verteld worden zonder ook maar één woord. De danschoreografie was indrukwekkend goed. Soms waren er gekke bewegingen zoals drie personen die zwaaiden met de armen om een kip uit te beelden. De cast danste synchroon en meestal in een goede opstelling, iedereen wist wat er volgde. Weinig fouten gezien, enkel een voet die even uitstak achter het decor, het bord dat een deel van de stad voorstelde, die kwam iets te laat het podium op.

Op het scherm achter de parterre, aan het balkon was een meneer te zien die dirigeerde, de maat aangaf en zelf fluit en saxofoon speelde. Hij was tegelijkertijd souffleur voor de acteurs. Het orkest zelf was nergens te bespeuren, ze zaten, vermoed ik, onder het podium, achter de schermen.

Deze musical raad ik aan iedereen aan, ontroerend, grappig, voor elke leeftijd.

Geschreven door Caitlin Scherrens, bedankt voor uw tijd en interesse.

Bronnen

Hill, V. (2019, Juni 10). Review: Annie comes to Drayton and the chorus steals the show. Retrieved from TheRecord.com: https://www.therecord.com/whatson-story/9427020-review-annie-comes-to-drayton-and-the-chorus-steals-the-show/ 

Andere sites:

https://deepbridge.be/shows/doornroosje/

https://www.musicalvibes.net/doornroosje/

https://nl.wikipedia.org/wiki/Doornroosje_(musical)

http://www.stadsschouwburg-antwerpen.be/nl/kalender/2018-2019/aladdin—de-familiemusical